"MOJA MAMA POWIEDZIAŁA MI, ŻE JESTEM NAJLEPSZY. A JA BYŁEM WYCHOWANY TAK, BYM ZAWSZE WIERZYŁ MOJEJ MAMIE NA SŁOWO" DIEGO MARADONA
Najważniejszymi osobami w rozwoju młodego sportowca są bez wątpienia rodzice. To od nich zależy, kiedy dziecko położy się spać, będzie jadło śniadanie, obiad i kolację, do jakiej szkoły pójdzie, czy może wyjść z domu, z kim się koleguje, w jakie ubrania się ubierze, ile godzin dziennie poświęci na znajomych, naukę, gry, telewizję, a ile na sport. Rodzice są kluczowi w procesie rozwoju, chociażby ze względu na ilość czasu, jaki spędzają ze swoimi dziećmi – a spędzają dużo więcej czasu niż trenerzy. Z tego powodu, często maja większy wpływ na rozwój swoich dzieci niż trenerzy. Sposób, w jaki rodzice komunikują się ze swoimi dziećmi jest bardzo ważny – ich nastawienie, sposób zachowania, sposób, w jaki się komunikują. Te wszystkie czynniki wpływają na dzieci.
13 ZASAD SPORTOWEGO RODZICA
Ustaliliśmy już, że Twoja rola jest bardzo ważna. Oznacza to, że przejmujesz też część odpowiedzialności za to jak będzie przebiegał rozwój sportowy i rozwój przez sport swojego dziecka.
SPORTOWY RODZIC:
1) ma świadomość tego, jaki styl wychowania dziecka prezentuje, z wszystkimi jego zaletami i wadami, ale stara dla dobra i właściwego rozwoju (w tym wypadku sportowego) dziecka dąży do stylu najbardziej pożądanego.
2) rozumie, że jest rodzicem, a nie trenerem.
3) wie, że mimo, iż nie jest trenerem to pełni bardzo ważną rolę w rozwoju sportowym (i rozwoju przez sportu) swojego dziecka.
4) niezależnie od tego, czy interesuje się sportem czy nie, albo czy sam kiedyś uprawiał sport czy nie, stara się zrozumieć, jaką rolę sport pełni i może pełnić w rozwoju i życiu jego dziecka. Dlatego wie, że uprawianie sportu przez dziecko nie jest wyborem, ale koniecznością.
5) wie, że w kontekście rozwoju swojego dziecka gra w tej samej drużynie co trener i jest otwarty na współdziałanie z nim.
6) uznaje autorytet trenera, nie jest jednak bezkrytyczny wobec tego, jak trener wywiązuje się ze swojej roli.
7) sam stara się jak najlepiej wywiązywać ze swojej roli.
8) wie, że większość dzieci, które uprawiają sport nigdy nie zostanie profesjonalnymi zawodnikami.
9) stara się zachęcać swoje dziecko, żeby w wolnym czasie było aktywne fizycznie – między innymi na podwórku.
10) stara się wyważyć swoje zaangażowanie w sport dziecka – wie bowiem, że zbyt duże zaangażowanie jest równie złe albo czasem gorsze niż za małe czy wręcz zerowe zaangażowanie.
11) stale, oczywiście na miarę swoich możliwości, edukuje się w zakresie sportu dzieci i młodzieży, żeby coraz lepiej rozumieć różne procesy w nim zachodzące i lepiej wywiązywać się ze swojej roli.
12) wie, że jest bardzo wiele przejawów wspierania rozwoju młodego zawodnika i w zależności od swoich możliwości i potrzeb wybiera te najbardziej optymalne.
13) rozumie, że miarą sukcesu nie jest wygrywanie, ale między innymi rozwój oraz pielęgnowanie pasji i stara się to wpoić swojemu dziecku.
Tekst pochodzi ze strony http://www.upyou.pl/13-zasad-sportowego-rodzica/